Het maakt niet uit welk blad, welk magazine of welke krant we openslaan, overal zien we die grote oranje roofvis prominent in beeld komen. Op elke televisiezender verschijnt dat monster als een verslindende haai uit het water. Nog een paar dagen te gaan en dan beleven we weer de gekte van de oudejaarsloterij waarop inmiddels een hoofdprijs van 30 miljoen euro staat. We hebben het over een loterij die rechtstreeks valt onder de verantwoording van de minister van financiën, ‘de Nederlandse Staatsloterij’. In 1726 vond de eerste trekking plaats en werden er 120.000 loten verkocht. De hoofdprijs was destijds ook astronomisch. De winnaar won het voor die tijd enorme bedrag van 30.000 gulden. Kortom, de hoofdprijs in de staatsloterij is in 288 jaar met grofweg 2.200 vermenigvuldigd en het kan nog gekker om mensen over de streep te halen om deel te nemen.
Kent u die andere loterij waarbij er geen vis maar één of andere Gaston ons beeld vervuild? De brievenbussen vallen dagelijks vol met reclame-uitingen van ‘de Postcodeloterij’. Doe mee en maak kans op een hoofdprijs van 49,7 miljoen euro. ‘Hoe meer loten, hoe meer kans.’ Waarom doen mensen hier aan mee? Het idee is simpel te noemen. Voer absurde geldprijzen in en koppel de loterij aan een nummer dat onlosmakelijk aan een mens verbonden is. Vervolgens ga je ongevraagd met dat nummer aan de haal en wijs je middels een zeer agressieve vorm van marketing de burger er stelselmatig op dat als hij niet meedoet, hij mogelijk miljoenen aan zijn neus voorbij ziet gaan. ‘En wat als de prijs in uw straat valt en uw buren winnen wel?’ Dit idee is voor de meeste mensen ondraaglijk. Middels deze psychologische manier van afpersing doet u dus maar mee. Er zijn natuurlijk mensen die denken, wat als ik niet meer meedoe en mijn postcode wint? (winkans 1 op 100 miljoen) Als u enkel om die reden meedoet of mee blijft doen, dan moet u echt hulp gaan zoeken. U gaat toch ook niet elke dag naar het casino omdat anders de jackpot aan u voorbij gaat. Als u ondanks alles het onbedwingbare gevoel blijft houden om toch maar mee te (blijven) doen, doe het dan niet om te winnen maar zoek een loterij die werkelijk een heel groot deel van uw inleg aan het goede doel (waar u achterstaat) besteedt.
Nog veel beter zou zijn dat u uw inleg zonder tussenkomst van één of andere Gaston rechtstreeks aan een organisatie toevertrouwt. Ja, hoor ik u zeggen, maar hoe en aan wie dan? Zoek het dan maar eens niet te ver en te groot, veel van die hulpbehoevende organisaties zitten gewoon in uw buurt! Daar waar vrijwilligers elke dag met hart en ziel aan de slag zijn omdat de overheden de geldkranen stelselmatig dicht blijven draaien. Loop bijvoorbeeld eens een bejaardenhuis binnen en vraag op de man af waar men mee geholpen zou zijn. Ga eens langs een opvanghuis of het dierenasiel bij u in de buurt en vraag het gewoon. Begin er de komende (feest)dagen maar mee. Geven en gelijktijdig de meer dan dankbare gezichten te kunnen zien is het mooiste wat er is. En als uw buren dan toch nog op 1 januari die 49,7 miljoen winnen, troost u uzelf dan maar met de wetenschap dat u binnenkort nieuwe buren krijgt. Voor velen onder ons is dat ook een hoofdprijs.
